ანოტაცია
სტატიაში განხილულია იმის თეორიული შესაძლებლობა, თუ რამდენად შეიძლება ინფორმაციისათვის წარმოების ძირითადი ფაქტორის სტატუსის მინიჭება. გამომდინარე იქიდან, რომ წარმოების ძირითადი ფაქტორების თეორიის თანახმად, წარმოების თითოეულ ფაქტორს უნდა ჰქონდეს შესაბამისი ფაქტორული შემოსავალი, ნაჩვენებია, რომ ინფორმაციის შემთხვევაში ეს პრინციპი დარღვეულია. კერძოდ, ინფორმაციის მხოლოდ ნაწილს – კომერციულ ინფორმაციას აქვს შესაბამისი საფასური როიალტის სახით, ხოლო ღია ინფორმაციას ასეთი საფასური არ გააჩნია. ძირითადი შეცდომა, რომელსაც უშვებენ ეკონომისტები ინფორმაციის წარმოების ფაქტორად აღი- არებისას, გამომდინარეობს იქიდან, რომ ეკონომიკსის მიხედვით ერთმანეთში გაიგივებულია ფაქტორი და რესურსი. სინამდვილეში ინფორმაცია წარმოების უმნიშვნელოვანესი რესურსია და არა ფაქტორი.
წყაროები
Berczi A., 1981. Information as a Factor of Production. Business Economics, Vol. 16, No. 1.
Brynjolfsson E., Hitt L., 1995. Information Technology as a Factor of Production: The Role of Differences among Firms. Economics of Innovation and New Technology, Vol. 3, No. 4, <http://ccs.mit.edu/papers/CCSWP201/>.
Church A. H., 2016 [1910]. Production Factors in Coast Accounting and Works Management. Delhi: Facsimile Publisher.
Cleveland H., 1982. Information as a Resource. The Futurist, Vol. 16, December.
Gentile B., 2011. The New Factors of Production and the Rise of Data-Driven Applications. Forbes, October 31, < https://www.forbes.com/sites/ciocentral/2011/10/31/the-new-factors-of-production-and-the-rise-of-data-driven-applications/#4264220317da >.
Griffiths A., Wall S., eds., 1997. Applied Economics. An Introductory Course. Seventh Edition. London, Longman.
Kendall W. R., Scott C. R., 1990. Information as a Factor of Production. Journal of Information Technology Management, Vol. 1, No. 2, <http://jitm.ubalt.edu/I-2/JITM%20Vol%20I%20No.2-5.pdf>.
McConnell C. R., Brue S. L., 2005. Economics: Principles, Problems, and Policies. Sixteenth Edition. New York, McGraw-Hill/Irwin.
Papava V., 1993. A New View of the Economic Ability of the Government, Egalitarian Goods and GNP. International Journal of Social Economics, Vol. 20. No. 8.
Papava V., 2000. State, Public Sector and Theoretical Prerequisites to a Model of an “Economy Without Taxes”. International Journal of Social Economics, Vol. 27. No. 1-2.
Taylor F. W., 2004 [1911]. The Principles of Scientific Management. Middletown, The Project Gutenberg EBook.
Артамонов А. В., 2010. Информация как фактор производства и развития в современной экономике. Вестник тамбовского университета. Серия: Гуманитарные науки, № 4 (84).
Берестовая К., 2017. Основные факторы производства и факторные доходы. Рынки факторов производства и факторные доходы. SYL, 28 марта, <https://www.syl.ru/article/304183/osnovnyie-faktoryi-proizvodstva-i-faktornyie-dohodyi-ryinki-faktorov-proizvodstva-i-faktornyie-dohodyi>.
Голиченко О., 2008. Проблемы модернизации инновационной системы и инновационной политики России. Инновации, № 10.
Голиченко О., 2012. Модели развития, основанного на диффузии технологий. Вопросы экономики, № 4.
Гребнев Л., 2010. Факторы и ресурсы: тождество, различие или противоположность? Вопросы экономики, № 7.
Макконнел К. Р., Брю С. Л., 1992. Экономикс: Принципы, проблемы и политика. Т. 1. Москва, Республика.
Окилов А. А., 2016. К вопросу об эффективности использования факторов производства. Экономический журнал, № 3 (43).
Папава В., 1993. Роль государства в современной экономической системе. Вопросы экономики, №11.